Blogarchief

donderdag 13 oktober 2011

Drenkeling...


Drenkeling

Er was duidelijk een drama gaande, maar hoe het af zou gaan lopen was zo op het eerste gezicht nog niet geheel duidelijk. 'Volgens mij is het lange Henk,' hoor ik een vrouw tegen een pokdalige man zeggen, 'die komt elke avond laveloos uit de kroeg volgens Dienie.' 'Nou dat lijkt me sterk want ik zag Henk vanmorgen nog in de garagebox…. Weliswaar met een flinke kegel maar hij was zo te zien nog springlevend.'... ’t Is toch niet te geloven hé tegenwoordig, ik snap niet dat ze geen hek voor die wallenkant plaatsen.'

'Nee d'r moet eerst een koe verzuipen willen ze de gracht dempen.' 'Wat je zegt Buuf' zegt een oude baas die naast haar staat, -shagje aan zijn onderlip geplakt- Nou dat gaat nog wel ff duren als ik het zo bekijk, ach, waarom zouden ze haast maken hé… hij is toch al dood' Zegt hij terwijl z'n kunstgebit dat jaren geleden al aan vervanging toe was alle kanten opschiet. De letter 's' is voor hem zo te horen een moeilijk te nemen hindernis. 'Ja, het is duidelijk een hij… kan niet missen' vervolgt hij nadat hij z'n brillenglazen nog even met zijn vers gestreken zakdoek heeft gepoetst. Buuf kijkt hem vol ongeloof aan, 'waar kan je dat nou uit opmaken, het lijkt wel een grote zak aardappelen die ze in die boot trekken.' De oude baas kijkt haar aan met een medelijdende blik, 'ach mens in de oorlog heb ik zoveel sletten in de Rijn zien drijven, ik weet waar ik over praat.' Zijn slecht passende gebit en de zelfverzekerde blik in zijn ogen dulden geen tegenspraak. Je ziet Buuf denken, tot het muntje eindelijk valt en ze lachend zegt…'ach je bedoelt skeletten.'

De oude baas probeert zich inmiddels door de nieuwsgierige mensenmassa heen te wringen om een plekje te bemachtigen waar het zicht nog nét iets beter is. Dat valt nog niet mee gezien z'n nietige postuur en de starheid van zijn spieren. Voor hem staat het laatste obstakel in de vorm van een grote kerel in overall die ontspannen een broodje staat weg te knagen. Hoe kun je het zo treffen in je pauze zie ik hem denken en nog op eerste rang ook. De waterpolitie is intussen druk bezig de drenkeling op het droge te krijgen. Met drie man sterk lijkt het nóg niet te lukken. Het publiek staat met ingehouden adem toe te kijken hoe een vierde agent zich nu ook in de strijd gooit. 'Zeg jongeman, zou ik er even bij mogen,' en de oude baas kijkt erbij alsof hij met zijn ervaring met Rijn-sletten de enige op de wereld is die nog hulp kan bieden. Overrompeld door zoveel zelfverzekerde overredingskracht doet de overall snel een stap opzij. Maar de hulp komt te laat, de agenten hebben de drenkeling al op het droge. Het publiek slaakt een zucht van opluchting en teleurstelling… de voorstelling loopt ten einde.

De boot met onfortuinlijke passagier maakt aanstalten om af te meren.
'Ik zou toch zweren dat het Henk was,' zegt Buuf nogmaals. De overall kijkt op zijn horloge of zijn pauze er al op zit en de oude baas schiet nijdig zijn peuk in de gracht.


Copyright © Ingrid Punt maart 2011

Geen opmerkingen:

Een reactie posten