Dirk bestelt twee koffie, hangt zijn jas aan de kapstok, pakt de krant en neemt plaats aan één van de houten tafeltjes. Zijn vrouw schuift op de stoel tegenover hem. De oude huiskat springt op haar schoot en begint vrijwel direct te spinnen.
Zo zitten hij en zijn vrouw zwijgend tegenover elkaar. Zij aait de kat en hij leest de krant en dan met name de sportpagina. Dit vormt al veertien jaar hun dagelijks ritueel.
'Wat een wedstrijd!' Zijn de enige woorden die Dirk's mond zo nu en dan ontsnappen. Zij heeft niets met sport. Dansen is haar passie, maar haar laatste dans was lang geleden.
'Ik ga even naar het toilet, Dirk.'
'Goed moeder.'
"Moeder," waarom noemt hij haar niet gewoon bij haar naam ... Marga, of schat desnoods, maar verdorie geen moeder! Ze wil ook helemaal geen koffie. Nijdig duwt ze de kat van haar schoot en loopt naar het toilet.
Geërgerd kijkt ze in de grote, confronterende spiegel aan de toiletdeur. Haar ergernis maakt plaats voor verbazing, als ze de letters in de spiegelrand ziet. Die waren haar nog nooit opgevallen. Met moeite weet ze de letters te ontcijferen ... "Moeder!!!"
Wat er op dat moment met haar gebeurt, geen mens zal het ooit weten. Nam de duivel bezit van haar, of waren het hormonen?
Driftig begint ze in haar wangen te knijpen, tot er een blos verschijnt. Ze trekt de spelden uit haar dot en schudt wild haar krullen los. Haastig rommelt ze in haar handtas en vist er een nagelschaartje uit. Behoedzaam knipt ze de onderste reep stof van haar rok. Goedkeurend kijkt ze naar haar benen. Haar vest, propt ze in haar handtas en haar blouse knoopt ze open tot aan de welving van haar borsten. 'Die mogen er ook nog best zijn,' mompelt ze tevreden tegen haar spiegelbeeld.
'Maak er maar één koffie en één dubbele whiskey van,' fluistert ze naar de serveerster. Heupwiegend loopt ze terug naar het tafeltje, waar Dirk nog steeds nietsvermoedend zijn krant leest.
De bestelling wordt geserveerd, maar hij kijkt niet op of om. Marga neemt een flinke slok whiskey. De brandende vloeistof baant zich een weg door haar slokdarm. Zo, dat is sterk spul. Bij de tweede slok gaat het al beter. De derde slok voelt vertrouwt, en de rest van het goedje giet ze gulzig naar binnen. Een weldadige warmte maakt zich van haar meester. De huiskat voelt nattigheid en maakt zich snel uit de voeten.
'Ik ga even een muziekje opzetten,' lalt Marga met dikke tong. Dirk knikt afwezig en leest verder. Zijn aangeschoten eega wenkt de serveerster voor nog een dubbele, en gooit wat munten in de Jukebox. Na haar tweede Whiskey begint de alcohol zijn tol te eisen. Ze schopt haar schoenen uit en danst frivool langs de tafeltjes. De cafégasten reageren verbaast, maar zodra iemand aanmoedigend begint te klappen, klimt Marga op een stoel. Voor iemand het haar kan beletten, springt ze van de ene op de andere tafel en danst tussen de vaasjes met droogbloemen alsof haar leven ervan afhangt.
Dirk schrikt eindelijk op uit zijn krant. Inmiddels staat zijn vrouw met hoogrode konen in haar ondergoed, zwaaiend met haar blouse als een volleerde toreador. 'Olé!' gilt ze luid en haar blouse belandt in Dirks verbijsterde gezicht. Het ritueel herhaalt zich nogmaals, maar dan met haar bh.
'Gaat het weer een beetje met u, meneer?'
vraagt de serveerster bezorgd, als ze hem een glaasje water geeft.
Dirk heeft net moeten toezien hoe moeder door twee broeders werd afgevoerd.
Haar gekrijs ging hem door merg en been ... 'IK BEN JE MOEDER NIET!'
Hij schudt zijn hoofd en neemt trillend een slokje water.
Puntje juni 2016
