Het moest een gevoelig, mooi en romantisch Valentijnsgedicht
worden… maar kan je een koe leren vliegen? Helaas, het gevoelige wilde nog wel
lukken… Maar laten we nu eerlijk zijn, de enige die er wel bij vaart is de
winkelier. Dus ik hoef niets hoor… of…
misschien een leuke kaart?
Falen-tijn
Het is al bijna Valentijn,
wat zou ze van hem krijgen…
die Appenzeller armband past
wel erg mooi bij haar ring.
Hij doet zo slinks, mysterieus,
maar kan verdomd goed
zwijgen
als hij maar niet met rozen komt,
dat is niet echt haar ding.
Misschien krijgt ze die leren tas,
of toch die stoere laarzen.
een weekendje Parijs
of zelfs een weekje naar de zon.
Hij is een echte lieverd,
weet haar altijd te verbazen
verleden jaar verraste hij haar
met een bruidsjapon.
Maar dit jaar doet hij er niets aan,
is tegen die commercie en zij...
ze speelt het spel maar mee
en knikt berustend braaf.
Ze moeten beiden zuinig zijn
vanwege de regressie,
maar ach, die mooie armband
lijkt haar wel ontzettend gaaf.
‘Jij houd toch zo van blinkend,
schitter… glans?’ vroeg hij
haar gister,
ze knikte heftig ja, en bloost
wanneer de spanning stijgt.
da’s mooi zei hij, gaf haar een kus
en lachte wat sinister
zie je nu wel, ze hoopt
-weet bijna zéker wat ze krijgt-
Daar mocht iets tegenover staan
dus zou ze hem verrassen,
een leuke, puike boekenbon,
dan was ze er vanaf.
Het hoefde niet zo duur te zijn,
wilde niets meer verbrassen,
al wist zij nu al jaren dat
hij niets om lezen gaf.
Dan rukt ze lint en strikken los
en is haast niet te stuiten,
wanneer hij arriveert, haar schat
met doos van groot formaat.
Maar naar haar armband,tas of
weekje zon kan ze wel fluiten,
als ze gilt naar haar Valentijn…
"Een afwasautomaat?!!!"
© Ingrid Punt 13 februari
2013
Een vaatwasser voor Valentijn? Daar is toch niks mis mee? .....
BeantwoordenVerwijderenGeweldig.
BeantwoordenVerwijderenBij ons is het elke dag Valentijnsdag.
Fijne dag.
Groetjes van Ann