Vergissing

Vergissing

Reeds lang geleden vormden zij al een paar,

maar een trouwring kan knellen, er loerde gevaar.

De klad zat er in, hij kreeg het benauwd.

Zijn vrouw was gelukkig en hij was getrouwd.

Hij raakte op leeftijd en zat daar zo mee,

na heel  veel  gepieker kocht hij een pc,

voor een spelletje poker, vaak tot ’s avonds laat

een klein beetje surfen, je weet hoe dat gaat.

Het aanbod van vrouwelijk schoon bleek zeer groot,

dik, dun, donker,blond, schaars gekleed en zelfs bloot.

De dames leken plots naar hem  te smachten,

zij knipoogden schalks, ze konden niet wachten.

Zijn vrouw zag niet wat er in hem was gevaren,

en dacht, die pc brengt hem vast tot bedaren.

Maar één  dame raakte gevoelige snaren,

‘n rondborstige diva met donkere haren.

Hij raakte verslingerd, hij was van de kaart,

en koos voor rondborstig, ze was hem niet waard.

Zijn vrouw nam hem terug… zij kon hem niet missen,

en zei, ‘een man mag zich voor één keer vergissen.’

Daarna kwam een tweede, een derde en vierde,

nu was ze het zat dat hij alles versierde.

Hij deed nu écht alles wat god maar verbood,

toen was ze er klaar mee en schoot ze hem dood.

© Copyright Ingrid Punt november 2012