Averij
Voor even niet aanwezig,
gewoon, een beetje moe.
Er is niet echt een reden,
eigenlijk doet het er niet toe.
Maar ergens diep verborgen
heb ik het nu wel gehad.
Misschien door alle zorgen,
die er kwamen op mijn pad.
Dan weet ik sterk te blijven
en geef ook geen gehoor.
Al word ik terug gefloten,
- sterk- dus ga gewoon stug door.
Ik moet en zal het klaren,
want ik ben niet zo’n zeur
die constant loopt te klagen,
stel niemand graag teleur.
Maar keert de rust, bemerk ik,
‘ik ben een beetje moe.’
het is heus zonder reden
en het doet er niet veel toe.
Maar ergens diep van binnen
klinkt… ‘De uitputting nabij.’
Laat ik er maar naar luisteren
anders maak ik averij.
© Copyright Ingrid Punt november 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten