Blogarchief

zaterdag 10 maart 2012

Wanneer het leven lastig wordt...



Wanneer het leven lastig wordt … 
de dood begint te knagen, 

je lichaam als een strak korset 
te zwaar om mee te dragen. 

Jouw wereld alsmaar kleiner wordt ... 
het voelt als het gevang, 
je aan je stoel gekluisterd bent 
met uitzicht op ’t behang. 

De pil die men je ’s morgens gaf 
ligt ’s avonds in je hand, 
je kijkt me angstig aan en vraagt 
'waar is toch mijn verstand?' 

Wanneer het leven eenzaam wordt … 
gezichten zijn je vreemd, 
en overal waar je nu bent 
voel je jezelf ontheemd. 

Je kinderen komen elke dag 
om goed voor je te zorgen, 
maar kunnen niet voorkomen dat 
je bang bent voor de morgen. 

Een knop voor dit een knop voor dat, 
je hoeft alleen te drukken, 
maar hoe wanhopig moet je zijn 
als dit niet meer gaat lukken. 

Wanneer het leven lijden wordt … 
en alles ben je kwijt, 
de mensen om je heen zijn lief 
maar hebben weinig tijd. 

Je hoeft niets meer, 
je kan niets meer, 
en alles doet je zeer. 
en jij ... die nooit gelovig was zegt, 
'Onze Lieve Heer...

De weg is lang, de weg is zwaar, 
maar ach het zijn god’s wegen. 
maar als het leven lastig wordt… 
dan is de dood een zegen.'



Copyright © Ingrid Punt Juni 2011

Geen opmerkingen:

Een reactie posten