Ruis
De schimmen in jouw hoofd zijn taai
je kunt hen niet
verbannen.
Ze pijnigen je dag én nacht
maar jij blijft je vermannen.
De stemmen doen vaak met hen mee
het blijft een zwaar gevecht.
Jouw rust wordt je nog niet gegund,
de strijd nog niet beslecht.
De bodem van de put is hier,
je wordt het strijden moe.
Jij
loopt dit rondje al zo lang
maar niemand vraagt je hoe...
Dit is
jouw eindeloze strijd,
begrijpen doet geen één.
Jouw onrust maakt je
radeloos
je voelt je zielsalleen.
Je heft het glas een laatste maal
de dood mag jou nu halen,
de prijs die jij daarvoor betaald
geen
mens mag daar naar talen.
Het leven is niet altijd goed
en soms een
blauwe ruis....
Je krijgt de rust die je verdient....
jij bent nu
eindelijk thuis.
© Copyright Ingrid Punt 10 december 2011
Mooi hoor zussie...!!!
BeantwoordenVerwijderenDank je broer. x
BeantwoordenVerwijderen