'Hier schat… en nu niet tegenstribbelen…Opdrinken!' Hij draait zich naar haar toe en kijkt haar nog slaapdronken aan. 'Kom op…. opdrinken, als je zo beroerd bent moet je gewoon héél veel drinken.' 'Ja maar…' 'Niets -ja maar- opdrinken, ik ga niet eerder weg.' Hij sputtert nog even tegen maar ziet inmiddels wel aan haar lichaamshouding dat dit niet echt zal gaan helpen. 'Oké' zucht hij en hij werkt zich moeizaam omhoog uit de kussens.
'Het wordt gewoon weer tijd dat er iemand weer eens goed voor je gaat zorgen' zegt ze ernstig terwijl ze er op toeziet dat hij het glas tot aan de laatste druppel heeft leeg gedronken. 'Zo... geef dat glas maar hier en ga maar weer lekker slapen dan ga ik nog even een paar boodschappen halen. ' 'Waar heb ik dat opeens aan verdient,' vraagt hij haar argwanend, terwijl hij zich kreunend terug laat zakken in de kussens. 'Ach laten we het erop houden dat ik je ontzettend dankbaar ben dat je Kim’s album voor me hebt bewaard.' Ze gaat naast hem op het bed zitten en strijkt een weerbarstige haarlok van zijn voorhoofd.
'Ik heb nog eens nagedacht, en ik denk dat het tijd wordt dat we elkaar weer eens met respect gaan behandelen. Deze ellende heeft nu lang genoeg geduurd, vind je ook niet?' Ze drukt haar lippen op zijn voorhoofd en kijkt hem liefdevol aan. Ze kan maar met moeite haar lachen inhouden als ze zijn ontgoochelde blik ziet en ze vraagt hem wat hij die avond wil eten.
'Ik denk niet dat ik veel binnen kan houden,' zegt hij met zielige stem en een bleek vertrokken gezicht. 'Kippensoep, daar ben je toch zo gek op? Sterk je meteen weer een beetje aan,'ze geeft hem een knipoog en loopt zelfverzekerd de slaapkamer uit. Als ze na een minuut of vijf de deur weer opent ziet ze dat hij diep in slaap is. Ze knijpt hem zachtjes in z’n arm en tikt hem even tegen z’n wang maar er volgt geen reactie. 'Mooi... die is voorlopig nog wel even onder zeil,' zucht ze.
Ze pakt zijn mobiel uit de zak van zijn colbert en zoekt het nummer van Chantal. 'Hallo Chantal… je spreekt met Ellen, zeg heb je misschien even tijd … Kunnen we dan misschien ergens afspreken?' Chantal stribbelt tegen, een gesprek met haar rivale is wel het laatste waar ze behoefte aan heeft. 'Uhhh, ik heb eerlijk gezegd niet zó veel tijd, ik heb vanmiddag een afspraak bij de kapper.' 'O... maar het hoeft niet lang te duren, maak je niet druk. Maar ik heb je gewoon iets belangrijks te melden.' Aan de andere kant valt een stilte…,'ik denk dat je graag wil horen wat ik je te vertellen heb. Het is zeer zeker ook voor jou van belang.' 'Bingo!' Met een tevreden gezicht beëindigd Ellen het gesprek, wist het uit de oproepenlijst en laat het mobieltje weer in zijn zak glijden.
Ze kijkt eerst naar haar snurkende
man en dan op haar horloge… Oeps… tijd voor haar medicijnen. Ze pakt zijn glas
van het nachtkastje en wast het grondig af alvorens ze het weer met water vult.
'En met een één, twee, drie in godsnaam,' ze stopt een pil in haar mond en
spoelt hem weg met een slok water. 'Van sommige medicijnen ga je tóch vreemd
doen,' lacht ze nu hardop terwijl ze nog een laatste blik op haar luid ronkende
man werpt. 'Tot zo schatje… ik heb een afspraakje met je vriendin, wacht maar
niet op me, het kon wel eens laat worden.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten