Fai-retail... 'Wat een vak'

'Heeft U die vaas ook in het zwart?'
'Nee alleen in de kleuren die er staan mevrouw.'
'Dus niet in het zwart?'
'Nee mevrouw, alleen de kleuren die er staan.'
'Ook niet in het magazijn?'
'Nee, ook niet in het magazijn mevrouw.'
'Weet U dat héél zeker?'
'Ja mevrouw, dat weet ik héél zeker!'
'Weet U misschien waar ze die wel verkopen?'
'Probeert U het eens bij……'
'O ja, en waar zit die winkel?'
'In de ……straat.'
'Is dat te lopen?'
'Voor mij wel, voor U zou ik het niet weten.'
'Welke bus of tram zou ik eventueel kunnen nemen?'
'Misschien lijn 11?'
'Waar stopt die?'
'Hier om de hoek?'
'Hoelang doe ik er dan over?'
'Hoe druk is het?'
'En als ik met de auto ga, kan ik die daar dan makkelijk parkeren?'
'Als er plek is wel, en het hangt een beetje van Uw rijkunst af.'
'Wat zouden ze daar ongeveer kosten?'
'Wat mevrouw?'
'Die zwarte vazen.'
'Tja…..???'
'Nou, ik heb er eigenlijk geen zin in en ik heb er ook geen tijd voor!'
'Ook goed mevrouw, dag mevrouw.'

De service gaat ver.'Niets te danken hoor…graag gedaan.'
Vooral het raden naar wat iemand precies bedoeld gaat nog wel eens gepaard met de nodige verwarring…

'Heeft U geen Durex glazen meer?'  -Duralex-
'Geef maar CD+R want daar zitten er vast meer in dan in CD-R!'
'Voor welke regio is een regiovrije dvd speler?'
'Waar wordt Flips gemaakt?'… -Philips-
'Heeft U een goede mop?'
'Hoeveel liter frituurvet past er in die frituurpan?'
'Waar liggen de Swaffeldoekjes?'
'Waarom kan die magnetronschaal niet in de oven?'
'Hoe snel is een snelkookpan?'
'Waar is de winkel van Henk Muller?'  - Hunkemöller-
'Ik moet dikke batterijen!'
'C of D batterijen meneer?'
......'Weet ik veel, ik moet dikke batterijen hebben!'
'Mevlouw... dlie eulo?' -Klein chinees vrouwtje dat wil weten of ze de prijs goed heeft begrepen-

'Het is een cadeautje.'
'O wat aardig, dank u wel.'
'Het is een cadeautje!'
'O, u wil dat ik het voor u inpak?'

'Helaas meneer, maar de grote tassen zijn op.'
'Nou, dat is lekker, hoe krijg ik die troep nu thuis?'
'In kleine tasjes, in etappe's, in uw broekzakken?'
'Wat is dat voor service, in Amerika brengen ze het zelfs voor je naar de auto!'
'We zijn helaas niet in Amerika meneer.'

'Schaar!'
'Ook goedemiddag mevrouw, u wil weten waar u de scharen kunt vinden? Op de tweede verdieping.'
'Helemaal op de tweede verdieping?'
'Ja maar we hebben een roltrap én een lift.'
'Nee, laat maar.'

'Ik wil een Weegschaal.'
'Personen of keuken, analoge of digitaal?'
’Ik wil een weegschaal!!!’

'Heeft u Thermometers?'
'Voor buiten, binnen, koelkast, vlees, oven of koorts?'
'Een Koortsthermometer.'
'Wilt U een Oor,voorhoofd of oraal-rectaal thermometer?'
-Ja, ik begin er nu echt plezier in te krijgen-
Oké, met handen en voeten en een beetje fantasie kom je een eind, maar blauw van boven, rood van onderen er zit een gat aan de bovenkant en het is van glas maar geen vaas.
'Waar het voor is? Geen idee, mijn vriendin had er één staan … zó leuk!'
'Het is me tot op heden nog steeds niet duidelijk, maar wie het weet mag het zeggen.'

'Waarom is die tv zo plat en zou die in mijn kast passen?'
'Ik weet niet hoe groot Uw kast is mevrouw'
Waarop er een zuinig mondje wordt getrokken en de handen in en uit elkaar gaan om op ongeveer een meter te blijven steken, gevolgd door een vragende blik.

'Waarom doet deze Solarlamp het niet?'
'Hij is niet voor naast de kast maar voor buiten meneer!'

'Kan ik deze koffer meenemen in het vliegtuig?'
'Qua maat wel mevrouw… maar de kleur blijft een twijfelgeval!'

'Zeg kan jij me niet even helpen, ik kan er niet bij!'
'Ik kom u zo optillen meneer.'

'Lopen jullie hier in Holland écht op klompen?'
'Alleen op zondag mevrouw.'

'Hoeveel drop past er in deze pot?'
'Ongeveer 1 kilo.'
'O... Hoeveel dropjes zijn dat ongeveer?'
'Het hangt ervan af of het zoete of zoute drop is mevrouw.'

'Ik wil dit graag even afrekenen.'
'Dat kan.'
'Wat is het eigenlijk?'
'Strijkwater!'
'Wat moet ik daar mee?'
'Strijken?'
'Maar ik strijk nooit!!!'
'Misschien zou U het eens moeten proberen, volgens sommige mensen werkt het erg ontspannend, en als dat niet helpt kunt U het misschien drinken, er zit nagenoeg geen kalk in dus het is niet slecht voor de nieren.'

'Zijn die klompen voor de sier of kan je er ook op lopen?'
'Nou ik zou er niet dood mee gevonden willen worden, maar misschien loopt U er lekker op.'
Gelukkig begrijpt hij me niet want het is een Spanjaard. Er volgt een heel verhaal in het Spaans waarop ik in mijn beste Nederlands antwoord geef. Het maakt niets uit, hij gaat door in het Spaans. Het enige woordje dat ik er uit pik is Rochel -tenminste zo klinkt het- en waarvan ik toevallig weet dat het zoiets als  rood betekend. Dus hup, een paar rode klompen dan maar.

'Heeft U misschien ook een theedoek met een blauw gehaakte rand, in het midden de woorden welkom in Holland, linksboven en rechtsonder een klompje en rechtsboven en linksonder een molentje.'
'Nee die hebben we niet mevrouw.'
'Dat is raar, jullie verkopen toch ook souvenirs?'
'We hebben wel mooie rooie klompen mevrouw.'

Ach, de klant is koning zeggen ze, maar sommige mensen spannen de kroon.

Hij kijkt me geërgerd aan, 'je weet wel, van die apparaten voor die zakken.'
'Wat voor apparaten en wat voor zakken bedoelt u meneer?'
'Nou, om ze vacuüm te trekken natuurlijk!' Blaat hij me toe terwijl hij als een Lama met opengesperde bek een stuk kauwgum probeert weg te malen…
'Oh, u bedoeld vacuümzakken?'
'Ja' zegt hij ongeduldig, 'en daar die apparaten voor.'
'Dus die zakken die je met een stofzuiger vacuüm kunt trekken' vraag ik zekerheidshalve nog maar een keer, terwijl ik een stap achteruit doe om niet helemaal onder gespuugd te worden.
'Met een stofzuiger?  lekker smakelijk als je daar je brood in moet stoppen!' Bijt hij me toe terwijl hij me een prachtig uitzicht op z'n zilveren vullingen gunt en het schuim in z'n mondhoeken extreme vormen begint aan te nemen.
Over lekker smakelijk gesproken. Ik ben er inmiddels achter wat hij bedoeld maar net als ik hem uit wil leggen waar hij -die apparaten voor die zakken- kan vinden begint de lama zonder enige aanleiding beledigend te worden.

'Wat is dit voor een k..winkel dát jullie dat niet eens verkopen!'
Ik zou hem gewoon kunnen zeggen dat we dát in deze k..winkel wél verkopen, maar na een blik in z’n gifspugende broodmolen ontbreekt me de lust. Ik probeer tot tien te tellen maar kom met heel veel moeite niet veel verder dan vijf........

'Nee, dat verkopen we niet! Waar ze het wel verkopen zal me een biet zijn en hoe je daar moet komen interesseert me geen hout. O ja, en of je er wel tijd en zin in hebt om daar naar toe te gaan zal me ook worst zijn. Geen dank, graag gedaan en de daar is de uitgang -waarvan de deur overigens al open staat-
Voor U zo'n twintig stappen hiervandaan, pas op voor dat lange hoge ding daar in het midden… dat is een pilaar en dat is Auw. Probeer die glazen dingen aan weerszijden van de deur te vermijden, dat zijn etalageruiten en dat is ook Auw, net als de pilaar.' -zucht- ik draai me om en loop weg.

'Maar dat hoor jij toch allemaal te weten, jij werkt toch hier!!!' Buldert hij me na.
'Ach meneer, als ik alwetend was had ik wel GOD geheten en dan had ik niet in deze k..winkel gewerkt.'

Tja, als je van mensen houd blijft het een leuk vak!


Copyright © Ingrid Punt Juli 2011