Betrouwbaar...

'Goedemiddag... kunt U mij misschien helpen?'
Aangezien ik in een winkel werk niet zo'n heel vreemde vraag, en afhankelijk van de persoon die voor me staat én de manier waarop het wordt gevraagd -de vraag zelf is ook niet geheel onbelangrijk- volgt dan ook meestel wel een bevestigend antwoord.
Voor me staat een vrij lange jongen 'type student, en aan zijn uitspraak te horen uit een goed milieu' me met een verhit gezicht een beetje hulpeloos aan te kijken.
'Natuurlijk, zeg 't maar.'

'Ik ben op zoek naar een goede mop!' 'Oké... ken je die van Sam en Moos die naar Parijs gingen?'
'Nee nee...'dat was niet de bedoeling, hij bedoelde zo'n schoonmaak geval.
Gelukkig... ik ben zelf eigenlijk ook geen fan van Sam en Moos maar het was de eerste die me te binnen wilde schieten, dus opgelucht overhandig ik hem een goede mop -schoonmaakgeval-... mooie emmer erbij... klaar!
Dat blijkt niet het geval, zijn werkster -Tippie Wan- is er tijdens zijn vakantie vandoor gegaan met alle schoonmaakspullen, en niet alleen met die van hem, maar een vriend van hem viel ook in de prijzen.
Ik schiet in de lach en zie Tippie al op het vliegveld staan met emmers, bezems én een goede mop, op weg naar haar geboorteland.
Maar na een blik op het beduusde gezicht van de jongen trek ik mijn gezicht weer snel in de plooi ... 'Goh, dat is knap lullig,' zeg ik dus met een ernstig gezicht om m'n woorden kracht bij te zetten.
Hoewel hij er naar mijn idee nóg genadig van af is gekomen.
Gelukkig heeft hij nu een nieuwe werkster, een echte Amsterdamse, ze is wel duurder maar in zijn ogen daardoor een stuk betrouwbaarder.


Heerlijk lijkt me dat... een 'dure betrouwbare' werkster... niet omdat het lekker decadent klinkt maar meer omdat ik zelf een grondige hekel heb aan de meeste huishoudelijke klussen.
Jaren geleden speelde er een vriendje van m'n zoon bij ons en toen hij mij in gevecht met de stofzuiger zag, vroeg hij me met grote verbaasde ogen... 'Doe jij dat zellufff? Wij hebben daar iemand voor.'
Tsja.........


De 'nieuwe,' blijkt iemand met haar op de tanden en behoorlijk wat noten op haar zang, want de waslijst die volgt is niet gering.
Het lijkt erop dat de bestolen student haar erg graag tevreden wil houden want er komen nog behoorlijk wat dure en volgens mij overbodige artikelen extra bij, de stadsreiniging zou er jaloers op zijn.
De kassa heeft geen medelijden... ik wel... want voor het bedrag dat hij af moet rekenen kun je een leuk weekendje weg, financieel gezien draait die nieuwe hem nu al een poot uit, als dat maar goed gaat.
Aan zijn gezicht te zien valt het hém reuze mee.
De gulle werkgever gelukkig met zijn nieuwe 'betrouwbare' werkster... de 'betrouwbare' werkster gelukkig met haar gulle werkgever... kortom... wat wil een mens nog meer.



Waar Tippie nu uithangt...... wie zal het zeggen......

© Ingrid Punt 2010