Haat versus liefde
Hoelang al heb ik met mezelf laten sollen, ik kán gewoon niet meer buiten je... zonder jou ben ik nergens, ik heb je nodig.
Helder denken lukt niet meer, m'n adem stokt en soms wakkeren de gloeiende kolen in m'n borst aan tot een laaiend vuur dat m'n lichaam en ziel verteerd... ik snak gewoon naar je.
Te lang heb jij m'n leven bepaald... het is uit, ik heb besloten zonder jou te kunnen.
Het is gewoon een kwestie van doorzetten en sterk zijn houd ik mezelf voor.
Ik probeer je te ontlopen en niet meer aan je te denken, maar ik houd alleen mezelf voor de gek. Er zijn écht wel momenten dat ik niet aan je denk en soms heb ik het gevoel dat ik eindelijk over je heen ben.
Maar dan uit het niets overvalt het me weer......
Het vuur in m'n borst laait weer op en is te heftig en alles overheersend, ik wil het niet, probeer er tegen te vechten, maar ik laat me wéér verleiden. Ik omhels je en mijn lippen vinden de jouwe... een storm raast door m’n lijf, blust het vuur en vult m’n hoofd en longen met alles wat ik nodig heb...... 'lucht'....
Zelfs je naam klinkt me als muziek in de oren......
Ventolin
© Ingrid Punt 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten