De gulle dagen voor kerst...

De gulle dagen voor kerst...

Het zet je toch aan het denken als je een kerstkrans krijgt van een dakloze -een eetbare wel te verstaan. Het kan namelijk twee dingen betekenen;
1: ik zie er érg hongerig uit…
2: een dakloze is zo zielig nog niet.

Maar deze dakloze is niet écht dakloos. Vraag me niet hoe het nu precies zit, maar hij woont gewoon in een huis én, hij heeft die krans ook maar gekregen. Hij heeft met zijn daklozenkrant die dag al genoeg opgehaald en erg dol op kerstkransen is hij ook al niet. Aangezien we regelmatig een praatje met elkaar maken vindt hij mij schijnbaar een dankbaar slachtoffer voor zijn gulheid. Na enig tegenstribbelen van mijn kant, krijg ik dat ding toch in mijn handen gepropt. Hier, zegt hij, heb ik ook 's een goeie daad verricht.

Zo rond de kerst schijnen de mensen toch nét iets guller te zijn dan normaal gesproken het geval is en voor een 'dakloze' schijnt dit dus ook zo te zijn. Mijn dank is groot, en met die kerstkrans onder de arm geklemd vervolg ik mijn weg, tot ik staande word gehouden door een andere dakloze -het is er de buurt voor- of ik geld heb voor een kop koffie. Aan de alcoholdampen die me tegemoet komen te oordelen heeft hij bij die koffie heel andere gedachten. Het zijn nog steeds de gulle dagen voor kerst dus ik vis een 2 euromunt uit mijn zak en duw die in zijn groezelige hand, waarop hij met vertroebelde blik de munt aandachtig probeert te analyseren.

Het duurt even voor hij mij met een ongelovige blik aankijkt.
'Is dat alles?' vraagt hij met dubbele tong, terwijl ik een stap achteruit moet doen om niet geheel bedwelmd te raken.
'Ja,' zeg ik verontwaardigd, ' is het niet genoeg?'
'Maar ik heb honger, dus een lekker broodje gaat er ook wel in'  lalt hij verder. Dat lekkere broodje heeft wellicht de omtrek van een kratje bier. Ik realiseer me dat ik nog steeds met die kerstkrans onder mijn arm geklemd sta.
'Hier' zeg ik, terwijl ik hem die krans in z'n handen prop.
'Kijk eens, lekker... voor bij de koffie.'
Volgens mij heb ik nog nooit iemand zo verbouwereerd zien kijken.
Ik geef hem een knipoog en loop tevreden verder.

"Ja een goeie daad kun je ook doorgeven."

© Ingrid Punt 2010

Dus hieronder het recept voor een goede daad:

Ingrediënten
1 pak Koopmans Roomboterbladerdeeg
300 g amandelspijs
1 ei
1 el koffieroom
½ el citroensap
1 eidooier
sinaasappelsnippers

Bereiding
Oventemperatuur en baktijd:
Elektrische oven: 200°C
Heteluchtoven: 190°C
Baktijd: 35-40 minuten

Haal de bladerdeeglapjes met een mes van elkaar en laat ze ca. 10 minuten ontdooien. Verwijder de folie. Verwarm de oven voor. Meng de amandelspijs met los geklopt ei, koffieroom en citroensap. Rol van de deeglapjes een lap van ca. 15x40 cm.
Vorm van het spijsmengsel een rol van ca. 37 cm. Leg de spijs-rol op het deeg. Bestrijk de lange zijde van het deeg met water. Rol het deeg om de spijs-rol en plak de naad stevig vast. Vorm van het deeg een krans, schuif de open uiteinden iets in elkaar en plak ze goed vast met water.
Leg de krans met de naad aan de onderzijde op de bakplaat. Steek uit de rest van het deeg sterretjes en plak ze met water op de kerstkrans. Bestrijk de krans met de los geklopte eidooier. Bak de kerstkrans in het midden van de oven goudbruin en gaar. Versier het gebak voor het serveren met sinaasappelsnippers.

Succes verzekerd!