Cadeau'tje...

Cadeautje

Je kent ze misschien wel, van die dagen dat eigenlijk alles wat maar tegen kán zitten ook tegen zit.
Je staat al op met een bonkend hoofd. Het is wéér géén weer dus dan maar met de bus... die vervolgens voor je neus weg rijdt. Iedereen om je heen kijkt alsof de tandarts het enorm druk gaat krijgen die dag... kortom... een normale doordeweekse werkdag.

Die dag sta ik op de speelgoedafdeling, nog een tegenslag want aangezien het komkommertijd is, weinig klanten, dus dodelijk saai.
Ik zie hem de lift uitstappen, een jochie van een jaar of 8, brutaal koppie, donkere krullen en ondeugende ogen. En zoals dat gaat op een speelgoedafdeling zit hij al gauw op z'n knieen al dat moois te bekijken. Ik ben met een collega in gesprek als hij opeens naast ons staat en met een verwachtingsvolle blik zegt....'Ik ben morgen jarig.' We reageren beiden enthousiast, nou man dat is leuk, we feliciteren hem maar z'n aandacht is inmiddels alweer bij het speelgoed.

Terwijl m'n collega weer naar haar afdeling gaat, zie ik het jochie nog steeds rondscharrelen onder het slaken van intens diepe zuchten. Zo man, ben je vast een mooi cadeau aan het uitzoeken voor morgen? Hij schud alleen z'n hoofd en ik laat hem verder z'n gang gaan.
Maar het gezucht wordt steeds dieper, hij kijkt me triest aan en zegt vanuit het diepst van z'n ziel ....'jammer dat je niks voor niks kan krijgen.' Ik schiet in de lach en zeg dat dat inderdaad wel erg fijn zou zijn.
Z'n ondeugende ogen beginnen te stralen en hij barst los...'Jaaaaa, dat zie je wel eens op t.v. dat je zomaar een minuut gratis mag winkelen, dat lijkt me écht leuk. Jammer dat dat hier niet kan'...en weer kijkt hij me verwachtingsvol aan. Ja, ik ben het uiteraard helemaal met hem eens en ik beloof dat ik het aan m'n baas zal vragen. 'Ga je dat echt doen?' Ja dat beloof ik, maar of m'n baas dat een goed idee zal vinden dát kan ik niet beloven. Tevreden gesteld loopt hij richting lift.

Nou man een fijne verjaardag morgen en dat je maar mooie cadeau's mag krijgen, roep ik hem nog na. 'Nee' zegt hij, 'ik krijg geen cadeau's.' M'n maag krimpt ineen, ach het arme kind, wat zielig. Kijkt hier z'n ogen uit en krijgt op z'n verjaardag helemaal niets.
'Nee'.. zegt hij 'want ik vier het morgen nog niet... alleen op school.' Opgelucht zeg ik dat hij op school ook vast wel iets zal krijgen. Hij knikt en stapt de lift in. Terwijl de liftdeuren zich sluiten kijkt hij me met z'n ondeugende koppie lachend aan en zegt...'ik hoop dat je héél veel klanten krijgt.'

Nou véél of weinig klanten, mijn dag kan niet meer stuk, ik heb voor deze dag mijn cadeau'tje binnen.

© Ingrid Punt 2010