Brood
Mijn puberzoon heeft de vervelende gewoonte 'tenminste dat vind ik,' om zijn liefdevol door mij gesmeerde bammetjes in z'n rugtas op te sparen en deze ééns per maand aan mij terug te doneren. Dit gebeurd zonder enig overleg en het blijft altijd een verrassing waar en wanneer ik de verzameling brood 'mét rente, in de vorm van een flinke laag schimmel' terug vind ... meestal op zijn bureau. 'Gelukkig.' beland het niet op school in de vuilnisbak, zodat ik enigszins overzicht houd over wat er niet in gaat, over wat er wél in gaat tast ik compleet in het duister.
Na de zoveelste broodberg terug gevonden te hebben was ik het kompleet zat, en aangezien de Sint in het land is ging ik over tot wat voor mij 'harde actie' betekend. Hier moet ik even bij vermelden dat m’n kind gék is op snoep en vooral op verrassingen… welk kind niet, ook al ben je een puber… Dus alle broodzakjes verzameld en in een leuke jutezak verpakt op zijn bureaustoel gemikt.
Voor hij thuis kwam zat ik mezelf al enigszins te verkneukelen, met in gedachten zijn beduusde, verontwaardigde gezicht voor ogen.
Bij thuiskomst zeg ik dat de Sint een verrassing voor hem heeft achter gelaten…
Z’n puberale blik verraad zoals gewoonlijk dat hij mij als moeder zijnde niet geheel serieus neemt.
Maar om mij te plezieren, althans, zo komt het over duwt hij nieuwsgierig zijn puberhoofd in de Jute zak, om mij vervolgens met een big smile aan te kijken...... 'Ohhhh lekker brood!!!!'
Ach, het is een puber, maar ook een kind van z’n moeder!
Copyright © Ingrid Punt 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten