Geboren en getogen op een boerderij. Maar boeren hoeft niet meer aangezien zijn ouders de hele boel hebben verkocht. Want het boer zijn is er met al die strenge regelgevingen niet écht gemakkelijker op geworden. En zie het hoofd nog maar eens boven water te houden met al die goedkope, 'niet aan zulke strenge regels gebonden' concurrentie vanuit het buitenland...
Dus de boerderij ging op 't schop.
Niet écht een ramp voor Harry want hij had sowieso al een ander toekomstbeeld.
Timmerman, schilder... wat zijn ogen zien, maken z’n handen, én dan ook nog eens een keer vakkundig, ‘kom d’r nog maar eens om vandaag de dag’.
Harry is gek op z’n vak, want wie kan en mag tegenwoordig nog van z’n hobby zijn beroep maken zegt Harry. En gelijk heeft ie, dat is maar weinig mensen gegeven.
Harry is een man van weinig woorden, niet te veel gedoe, hij ziet de dingen op een bijzondere niet alledaagse maar haarzuivere manier.
Verjaardagen... daar doet Harry niet aan, niet boos worden, maar ik heb er niets mee zegt Harry... ‘t is allemaal zo’n gedoe.
Eén bank staat er in zijn woonkamer, alleen voor hem is dat meer dan genoeg, en een schitterende keuken, spik en span, want die wordt nooit gebruikt.
Potten en pannen, waarvoor, koken... dat is me toch ook zo’n gedoe, ik haal wel wat.
Wat hij aan z’n jeugd op de boerderij heeft overgehouden is z’n liefde voor dieren, hij heeft dus wel een hond, een Beagle én twee katten... maar ja, een naam voor die beesten verzinnen is me toch weer zo’n gedoe zegt Harry, dus de Beagle heet gewoon Beagle en de katten heetten 'verrassend genoeg géén katten maar schatjes'. Beagle komt sowieso niet als je hem roept zegt Harry, daar is het tenslotte een Beagle voor. Maar als Harry thuis komt roept hij zijn 'schatjes' ... en dan komen de katten alle twee aanstormen.
Maar soms moet je met dieren naar de dierenarts, en daar moet je wel een naam opgeven van het desbetreffende dier. Voor Beagle levert dat dus geen enkel probleem op... maar twee katten met dezelfde naam wordt erg verwarrend... ach, zucht Harry, wat een gedoe weer, doe dan maar schatje één en schatje twee.
Harry heeft nu even geen vriendin ... schatje drie?
Wel gehad, maar dat is toch ook weer...... 'zo'n gedoe, vul ik hem aan'... hij kijkt me aan, hoe weet jij dat?... 'Een gokje, Har!'
Een praatje maken met de buren... daar heb ik niet altijd zin in zegt Harry, dan zet ik m’n pet op en trek de klep over de ogen... want dat is......' ja Harry, ik weet wat je wil zeggen’.
Hij woont dus in een flat en ergert zich er wel aan dat iedereen maar alles zo op straat gooit. Als ik Beagle uitlaat en troep op straat zie liggen gooi ik het in de dichtstbijzijnde vuilnisbak, want daar kan ik dus absoluut niet tegen zegt Harry, ondertussen houd hij wel in z’n ééntje zo’n beetje de hele buurt schoon, en dat voor iemand die alles 'zo’n gedoe' vindt.
Nee, Harry vindt het wel best zo, hij is gelukkig, met z’n werk, z’n flat, z’n Beagle, z’n schatjes en met z’n hele leven.
Ach… Harry is 'zonder gedoe', gewoon een apart en mooi mens, en daar zijn er té weinig van…
over schatjes gesproken.
Lees ook Harry's Biografie
© Ingrid Punt 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten