Pim...

Pim

Pim is anders... zo op het eerste gezicht is er niets bijzonders aan hem te merken, alleen zijn ogen zouden zijn anders zijn kunnen verraden.
Die ogen kijken verder dan de horizon, die onze beperking is.
Vraag hem de weg, en je hebt het idee dat je Google Earth voorgeschoteld krijgt, begin met hem over de kat en je krijgt de complete versie van Animal Planet voor de kiezen.

Zijn hoofd is een archief vol informatie die hij in de loop van zijn levensjaren heeft opgeslagen. Niet dat dát nu zo bijzonder is, maar het feit dat hij dit archief uitgebreid aanspreekt bij de dagelijkse prietpraat maakt hem anders. In onze jachtige maatschappij levert dit nog wel eens problemen op.
Als het gesprek na een minuut of vijf een andere richting neemt blijft hij hangen bij het vorige onderwerp en een stortvloed van "overbodige" informatie valt je ten deel.
Dit kan resulteren in een zeer verwarrend gesprek.

Z’n gesprekspartners hebben het inmiddels alweer over de hogere ziektekosten en Pim is nog steeds het vorige onderwerp "de regering" aan het uitdiepen… kompleet met gezinssamenstellingen, hobby’s en anekdotes van de desbetreffende regeringsleden en dit allemaal op een vrij monotone wijze.

Het gesprek gaat nu over een dagelijkse soap op televisie, en hoe heette die sluwe vent ook alweer?
"Jan Peter Balkenende"… zegt Pim.
"Ach kom, hoe heette hij nou… hij is getrouwd met die vrouw met dat donkere krullende haar…"
"Femke Halsema," gaat Pim monotoon door met zijn verhaal.
"Ze is toen aangevallen door..."
"Jan Peter op een skateboard"... Pim is niet te stuiten.
"Nee… niet Ludo maar die andere slechterik die nu meespeelt…"
"Geert Wilders" … dreunt Pim door.
Het gesprek stokt, z’n gesprekspartners beginnen door te krijgen dat Pim's verhaal ergens is blijven steken.

"Pim… ander onderwerp!!!"
"O ja"… mompelt hij… en een octaaf lager gaat hij gewoon door met zijn verhaal. Niemand die nog naar hem luistert of de energie kan opbrengen om hem bij het onderwerp te betrekken.
Jammer, want je zou een hoop te weten kunnen komen, mits het onderwerp je interesseert tenminste.
Ja "anders" zijn kán soms ook vermoeiend zijn, niet voor Pim… die is inmiddels beland bij Job Cohen.

Nawoord…

Pim is autist… en naar mijn bescheiden mening minder contactgestoord -iets wat beweerd wordt over autisten-  dan menig "normaal" persoon die men in het dagelijks leven kan tegenkomen.
En met dit beknopte verhaal doe ik hem eigenlijk te kort, want buiten een wandelend archief is Pim ook; ontzettend eerlijk, niet gekunsteld en als je de tijd én moeite wilt nemen een fijne gesprekspartner.

© Ingrid Punt 2010

Voor nog meer wetenswaardigheden over autisten én om alle vooroordelen aan te geven en te ontzenuwen klik ... hier... en dit vooral niet serieus nemen, hiermee probeer ik alleen maar even aan te geven hoe stompzinnig wij als "normale" mensen aankijken tegen mensen die "anders" zijn ... over horizon gesproken!
(ik zeg het er voor alle duidelijkheid maar even bij).