Fai-retail - Gevallen vrouw
Mijn vertrouwen in de mensheid heeft vandaag weer eens een flinke boost gehad.
"O ja?"
"Nou nee dus!"
Het zit namelijk zo ...
op mijn werk ben ik vandaag gigantisch onderuit gegaan.
Letterlijk wel te verstaan.
Ik gleed uit over -geen idee - en schoot eerst in een schitterende spagaat -ik wist niet dat ik het in me had- om vervolgens vol op mijn knieën en met mijn hoofd in een stelling te belanden." Auwww!!!"
Het bloed spoot er uit - niet echt natuurlijk, eigenlijk was het meer een droge, doffe dreun. Daar lag ik, kreunend en steunend - ik hou wel van een beetje drama- maar niemand reageerde.
"Gaat het?" of "heb je je bezeerd? zal ik 112 bellen?"
Niks, noppes, nada... lou loene.
Een enkele klant keek even achterom. Om vervolgens zonder een spier te vertrekken gewoon weer door te lopen terwijl ik lag te creperen.
"Hallo! ... ik lig hier half dood te gaan!"
Achteraf gezien een vrij lachwekkende situatie. Nadat ik mezelf met veel pijn en moeite overeind had geholpen en tussen de stellingen vandaan had weten te trekken, kon ik er zelf om gieren. Alhoewel ... eigenlijk was ik meer aan het hyperventileren. Maar zelfs daarop volgde geen enkele respons.
Mijn vertrouwen in de mensheid heeft vandaag weer eens een flinke boost gehad.
"O ja?"
"Nou nee dus!"
Het zit namelijk zo ...
op mijn werk ben ik vandaag gigantisch onderuit gegaan.
Letterlijk wel te verstaan.
Ik gleed uit over -geen idee - en schoot eerst in een schitterende spagaat -ik wist niet dat ik het in me had- om vervolgens vol op mijn knieën en met mijn hoofd in een stelling te belanden." Auwww!!!"
Het bloed spoot er uit - niet echt natuurlijk, eigenlijk was het meer een droge, doffe dreun. Daar lag ik, kreunend en steunend - ik hou wel van een beetje drama- maar niemand reageerde.
"Gaat het?" of "heb je je bezeerd? zal ik 112 bellen?"
Niks, noppes, nada... lou loene.
Een enkele klant keek even achterom. Om vervolgens zonder een spier te vertrekken gewoon weer door te lopen terwijl ik lag te creperen.
"Hallo! ... ik lig hier half dood te gaan!"
Achteraf gezien een vrij lachwekkende situatie. Nadat ik mezelf met veel pijn en moeite overeind had geholpen en tussen de stellingen vandaan had weten te trekken, kon ik er zelf om gieren. Alhoewel ... eigenlijk was ik meer aan het hyperventileren. Maar zelfs daarop volgde geen enkele respons.
Snel trok ik een diepvrieszakje uit zijn verpakking en begon er driftig in te blazen. Ja hoor, eindelijk, een zorgelijk kijkende dame schoot me snel te hulp. Ze wijst naar mijn volgeblazen plastic zakje, "hallo mevrouw, heeft u die zakjes misschien ook een maatje groter?"
Waar gaat het toch heen met de mensheid? Ik vrees met grote vrezen.
Puntje april 2015
Waar gaat het toch heen met de mensheid? Ik vrees met grote vrezen.
Puntje april 2015
Nu maar hopen dat niemand er een filmpje van heeft gemaakt en op YouTube heeft gezet. ;)
BeantwoordenVerwijderenHet is inderdaad te gek voor woorden dat niemand 112 heeft gebeld en heeft gevraagd of het gaat.
Youtube... daar moet je toch niet aan denken Anneke. :)))
Verwijderen