Spelevaren

Spelevaren

"Heb je het koud schat?"
Behoedzaam slaat hij haar gele vest om haar schouders en drukt een kus op haar voorhoofd.

Hun bootje dobbert rustig verder op de plas. De zon schijnt er lustig op los en schittert op het water en door hun grijze haar.
"Het is maar goed dat jij je zonnebril op hebt, anders had je vanavond vast weer last van je migraine."

De man neemt weer plaats achter het roer en laat het bootje kalm verder het water op glijden.
"Als je iets wilt nuttigen moet je het zeggen hoor lieverd, dan meer ik even aan."

Inmiddels heeft hij zijn hengel uitgegooid en geniet zij in stilte van het prille zonnetje. Zo kruipen de uren op deze eerste Paasdag voorbij.

"Kijk je uit dat je niet verbrandt?!"
voorzichtig vist hij het flesje zonnebrandmiddel uit haar tas.
Wanneer hij haar zonnebril afzet om haar gezicht in te smeren, staren haar eens zo felblauwe ogen hem dof en gebroken aan.

"O jee, je hebt het vandaag niet naar je zin. Ik had al zo een vermoeden, je bent zo stil. We moesten maar weer eens op huis aan."
Hij trekt snel zijn hengel binnen boord, neemt weer plaats achter het roer en met een fikse vaart scheurt hij de plas af. Door de plotselinge snelheid, buitelt ze achterover en blijft als een rare, knalgele lappenpop op de bodem van de boot liggen.

Snel trekt hij het dekzijl over de boot als ze langszij liggen en hij de boot heeft aangemeerd.
"Tot morgen lieverd, mits het mooi weer is natuurlijk" fluistert hij zachtjes onder het dekzijl voor hij de laatste drukker sluit.

Puntje april 2015