Vernieuwing
‘Mevrouw, is dit een gewone gloeilamp?’
Het oude heertje – ik
schat hem achter in de zeventig... begin tachtig, keurig in het pak,
compleet met hoed en zondagse jas- duwt me een lamp onder mijn neus.
‘Ja hoor
meneer, dit is een gewone gloeilamp. 60 watt en met een kleine fitting.’
’60 watt
kleine fitting,' herhaald hij afwezig, duidelijk elders met zijn gedachten. Hij
schuift zijn hoed iets naar achteren en krabt zich even achter zijn oor.
‘Die
moet ik hebben… maar weet u echt zeker dat het geen spaarlamp is?’
‘Nee meneer, dit
is echt een gewone gloeilamp.’
'En uh, ook geen ledlamp?'
'Nee hoor, dit is écht een gewone ouderwetse gloeilamp.' Verzeker ik hem.
’Dus deze gaat gewoon kapot en niet pas na een jaar of
tien?’
Ik kijk hem even verbaast aan.
‘Nee meneer, deze gaat zeker geen tien jaar
mee,' niet goed wetend of dit een goede of slechte mededeling
is. Het wordt me al snel duidelijk. Hij schuift zijn hoed weer terug op zijn voorhoofd
en kijkt tevreden.
‘O, gelukkig, een lamp die me zal gaan overleven lijkt me namelijk een erg deprimerende gedachte.’
Tja, in die gedachte kan ik me wel vinden… niet elke
vernieuwing blijkt een verbetering.
© Ingrid Punt april 2013
Het is maar net hoe je het bekijkt, net als alles in het leven. Mooi geschreven !
BeantwoordenVerwijderenOei heftig, dat raakt...
BeantwoordenVerwijderen