Blogarchief

donderdag 21 maart 2013

Inzicht




Inzicht

Jij zo donker, ik zo blond,
dus lijk ik op mijn vader,
aan hem was ik ooit meer gehecht,
al was de band niet echt zo slecht
mijn vader lag me nader.

Want jij en ik, we botsten soms
om niets bijzonders, vaak iets doms,
jij nam de dingen wel eens zwaar
ik was een moeilijk exemplaar
begrepen echt niets van elkaar.

En vader… ach … hij is niet meer,
elkaars verdriet zien deed echt zeer,
het bracht ons dichter bij elkaar,
jij werd behoorlijk grijzer,
en ik een beetje wijzer.

De tijd heeft het ons ingeprent,
want jij en ik zijn nu gewend
elkaar te respecteren,
beseffen dat we van elkaar
ook heel veel kunnen leren.

Jij zo grijs en ik zo blond,
ik lijk nog steeds op vader,
maar zie in jou een prachtig mens,
een moeder die ik ieder wens,
dat inzicht bracht ons nader.


© Ingrid Punt maart 2013



8 opmerkingen:

  1. Wauw!! Ben er even stil van!
    Prachtig ♥!!
    Lieve groet, Arja

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Met ontroering gelezen Ink en als jij dit zo ervaren hebt is het je goed recht om het zo op te schrijven. Heel mooi !!! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor je goedkeuring Ron, sommige pennenvruchten zijn erg persoonlijk. Maar in de hoop dat iemand zich er in kan herkennen, en alles een plekje zal kunnen geven plaats ik ze toch. Ik persoonlijk zie het als een eerbetoon aan onze moeder en ik hoop dat het ook zo over zal komen. <3

      Verwijderen
  3. Mooie woorden Ingrid, inhoudelijk zou het ook bij mijn van toepassing kunnen zijn maar dan met mijn vader (dezelfde buurt). Al ben ik dan een zogenaamde "ruwe bolster" dit gedicht ontroerde mij wel, mooi. XX

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je reactie Martin. Het verstand- dus ook het begrip komt met de jaren zeggen ze. Nu ik zelf kinderen heb ... nou ja, je begrijpt denk ik wel wat ik wil zeggen. ;-) x

      Verwijderen