De tafel staat netjes gedekt met haar mooiste damast, het antieke servies van
oma - voor speciale gelegenheden- en haar mooie kristallen glazen. De
ovenschotel staat te pruttelen, wat haar betreft kunnen ze nu wel komen. Ze
heeft de jurk aangetrokken die haar het meest flatteert, haar kapsel weer een
beetje gefatsoeneerd, ze wil vanavond geen modderfiguur slaan... ze kijkt in de
spiegel en brengt nog een beetje lipstick aan. Het is bijna zeven uur… hij zal
het toch niet in z’n hoofd halen om op het laatste nippertje weer af te bellen. Ze schenkt zichzelf maar vast een wijntje in want de zenuwen gieren door
haar keel. Waar heeft ze haar sigaretten gelaten… tegenwoordig rookt ze alleen
nog als ze erg gestrest is, en dit is duidelijk een noodgeval. Hoe zou ze zijn…
'Chantal,' als ze zijn verhalen moet geloven moet ze perfect zijn.
Waarschijnlijk lang, slank en mooi, goed gekleed… wat haar haarkleur betreft
tast ze in het duister. Zenuwachtig plukt ze aan de zoom van haar jurk, heb ik
wel de juiste kleur kousen aan … Shit, wat voelt ze zich onzeker… Als ze nog een
slok wijn neemt hoort ze zijn auto al voor de deur. Haar hart klopt in haar
keel… niet voor het raam gaan staan, neemt ze zichzelf voor, dat staat zo
onbeholpen. Ze probeert relaxed in de stoel te blijven zitten en slaat haar
benen over elkaar, De zwarte pumps, die ze normaal nooit draagt omdat ze
verrekte pijn doen steken aanvallend naar voren. Ze hoort ze lachend de gang
binnen komen.
Als de deur eindelijk open zwaait kijkt ze in het vrolijke gezicht van een kleine gezette vrouw van middelbare leeftijd. Donkerbruin haar met hier en daar een grijs streepje. Spijkerbroek, stevige stappers en een foeilelijke rode slobberpullover. 'Hai, ik ben Chantal 'zegt ze terwijl ze haar stevige hand lachend onder haar neus duwt. 'O… hai Chantal,' zegt ze verward terwijl haar hand de stevige knuist van Chantal probeert te trotseren. 'Zo, uhhh, dus jij bent Chantal…' weet ze nog net dom uit te kramen. Ze moet zichzelf bedwingen om niet in een hysterisch gelach uit te barsten. Maar tegelijkertijd draaien haar hersens op volle toeren.
Hier klopt iets niet… heeft hij iemand anders zo ver kunnen krijgen om voor Chantal door te gaan. Ze werpt een blik op haar man, maar die is druk doende om een wijntje voor Chantal in te schenken, 'Zo,' zegt hij lachend, 'eindelijk kunnen jullie eens kennis met elkaar maken.'
De 'overspelige' echtgenoot neemt naast haar plaats terwijl hij haar een kus geeft.
'Zo schat… én… wat staat er op het menu?'
Copyright © Ingrid Punt 2010
Deel 3 >>>KLIK<<<
Geen opmerkingen:
Een reactie posten