Sucken…

‘Als ik alleen was dan wist ik het wel… dan ging ik reizen, maar ik wil er nu gewoon nog even bij blijven. Kijk, als ze nou een jaar of negentien, twintig is of een gezin heeft of op z’n minst een vriend, dan wordt het allemaal wat makkelijker snap je. Ja, dan ga ik reizen... werken…… zó saai man. En als het nou nog iets oplevert. Maar ze kunnen je alleen maar sucken.’ - De man naast mij op de steiger aan het water ziet eruit als een belegen hippie met zijn lange haar en dito baard. Wijd overhemd met felgekleurde vlakken en opgerolde lichte kaki broek. Zijn grote witte voeten gestoken in Jezus sandalen - Naast hem zit een recentere uitgave van de man maar dan zonder behaarde kin. ’ De uitsmijter was heerlijk,’ zegt hij tegen het meisje dat de lege borden op komt halen. ‘En mogen wij nog iets bestellen?’ De serveerster wijst naar een groot bord aan het begin van de steiger waar met grote letters opstaat “Gelieve Binnen te Bestellen” Ik zou me anders nog doodlopen op die steiger zegt ze en kijkt mij aan met een blik van verstandhouding terwijl ze haar lange donkere paardenstaart rechttrekt. Ik knik begrijpend en neem nog een slok van mijn zelfgehaalde koffie. Maar het blijkt haar eerste werkdag, het is niet druk en haar beginnersenthousiasme is nog volop aanwezig. ‘Nou voor deze keer… zeg het dan maar.’ ’Ik wilde graag nog een dubbele espresso zegt de hippie dankbaar.‘ ‘En doe mij maar een grote Jus’ zegt de jongere uitvoering. ‘Je kan wel zien dat ik trakteer’ lacht de belegen baard, ‘heb je niet ergens nog een paar ouwe sinaasappels voor hem liggen?’ ‘Ik kijk wel even in de kelder,’ zegt het meisje en ze geeft de langharige jongen een knipoog alvorens ze de lange steiger afloopt richting bar.

‘Nee voor die meid blijf ik voorlopig hier. Pal na de scheiding zag ik haar soms twee maanden niet. Maar nu belt ze me elke dag weet je. Nou dan ga je toch zeker niet weg man. Maar zodra ze oud genoeg is ga ik reizen.’ De jongen naast hem knikt instemmend.’ Dus voorlopig nog maar even doorwerken. Ja, sucken, dat kunnen ze goed hé die zeikklanten, ze kijken je soms aan alsof je een stuk vuil van het ergste soort bent. Had ik je dat verhaal verteld dat ze me bijna op hadden gepakt? De jongen naast hem schud zijn lange haar. ’Nou man, dat was echt niet te geloven. Staat een grietje in mijn handel te graaien, ik sta nog vriendelijk met ‘r te praten over d’r moeilijke jeugd en zo. Doe je nog moeite om die shit allemaal aan te horen. Staat ze plotseling met een paar ouwe kinderboekies in d’r handen. En maar scharrelen met die boekies, dus ik vertrouwde het al niet. Nou, na veel heen en weer gepraat wil ze die boekies toch niet hebben. Maar omdat ik het niet vertrouw hield ik haar extra in de gaten. Maar je weet hoe het gaat, d’r komen nog meer lui bijstaan en die duiken ook in je handel, willen weten wat de prijs van een cd is en zo, en eisen ook hun aandacht. En ja hoor, opeens zijn die boekies pleite, en zij ook.

Ik achter die griet aan en ik grijp haar in de kraag….. dat had ik natuurlijk nooit moeten doen want voor ik het weet sta ik met mijn handen op mijn rug geboeid tegen de muur… Politie... En zei met zo’n valse grijns… ‘Ja… dat komt er nou van’… écht sucken weet je wel. Nou man, het was maar goed dat ik die handboeien om had, want ik had ‘r een knal voor d’r kop verkocht. Terwijl ik toch écht niet agressief ben of zo, maar dat sucken weet je, ik kan er zó slecht tegen. Na ruim een kwartier maakten ze me eindelijk los omdat de mensen zich er mee gingen bemoeien. Echt… bijna een lynchpartij…… nou … niet écht natuurlijk… maar de vogel was gevlogen, mét mijn boekies. En nou gaat het me nog niet eens om die paar rottige rot boekies, die zijn een grijpstuiver waard. Nee, meer om het principe weet je. Ben je eerlijk met je werk bezig word je me toch een partij leeg gesucked. En mijn handel heeft al die tijd onbeheerd gestaan dus mijn cd’s waren ook pleite. Dát bedoel ik nou, dat is dan je dank, ze sucken je helemaal leeg. Nee als die meid oud genoeg is ben ik weg. Hij kijkt naar zijn grote witte voeten die bijna licht geven in zijn bruine vertrapte sandalen en tuurt even over het water… Misschien wel naar Spanje… voor zeventig euro zit je d’r al.

Copyright © Ingrid Punt april 2011