Steun

Steun

Ik ben jouw mosterd na de maaltijd

jouw snelle vis achter het net

ik ben het glas dat half leeg is

geen einde aan een lang gebed.

ik ben de nagel aan jouw doodkist

verbijstering in jouw verstand

het onkruid tussen al je bloemen

een groot gat gapend in jouw hand.

ik ben de aap die uit jouw mouw komt

de vele noten op jouw zang

te vaak de argus in jouw ogen

het avondrood bij zonsopgang.

ik ben jouw achterhaalde waarheid

jouw addertje onder het gras

verdwaalde naald in elke hooiberg

de spliterwt onder jouw matras.

maar ook het doekje voor het bloeden

jouw pakje boter bij de vis

ik blijf jouw hoop in bange dagen

het goede antwoord in jouw quiz.

de kers met slagroom op jouw taartje

een reddingssloep op open zee

ik ben het glas dat half vol is

maar ook jouw koekje bij de thee.

ik ben jouw warme wollen wanten

de gloeilamp in jouw schemerlamp

‘k wil zijn jouw airbag en jouw harnas

jouw redding bij een grote ramp.

' t ontbrekend stukje van jouw puzzel

een sterke steunzool in jouw schoen

de laatste dans, het laatste rondje

je zult het met mij moeten doen.

© Ingrid Punt april 2013