Blogarchief

zondag 28 april 2013

Overbodig




Overbodig

Alleen en wat verloren
sta je eenzaam langs de kant,
een ieder gaat eraan voorbij
geen mens pakt nog jouw hand.

Je denkt weer terug aan vroeger
toen je jong was en geliefd,
vaak had een man je nodig,
oh... wat was je snel verliefd.

Dat waren mooie dagen
telkens wist je te bekoren,
nu rijdt men héél snel langs je heen,
de wind suist om je oren.

Geen mens die jou hier nog ziet 
staan... te oud en overbodig
hoe vaak jij hen geholpen hebt,
men heeft jou niet meer nodig.

Je weet het einde is nabij,
eens zullen ze je lozen,
het leven van een praatpaal
gaat nu niet meer over rozen.


© Ingrid Punt april 2013




7 opmerkingen: