Overbodig
Alleen en wat verloren
sta je eenzaam langs de kant,
een ieder gaat eraan voorbij
geen mens pakt nog jouw hand.
Je denkt weer terug aan vroeger
toen je jong was en geliefd,
vaak had een man je nodig,
oh... wat was je snel verliefd.
Dat waren mooie dagen
telkens wist je te bekoren,
nu rijdt men héél snel langs je heen,
de wind suist om je oren.
Geen mens die jou hier nog ziet
staan... te oud en overbodig
hoe vaak jij hen geholpen hebt,
men heeft jou niet meer nodig.
eens zullen ze je lozen,
het leven van een praatpaal
gaat nu niet meer over rozen.
net als de telefooncel, een uitstervend ras
BeantwoordenVerwijderenTriest, je zou er haast medelijden mee krijgen Pieter. :-)
VerwijderenNou inderdaad.
VerwijderenTe gek. Ik was even op het verkeerde been gezet ! Grandioos !!
BeantwoordenVerwijderenDat was ook de bedoeling Mieke ... dus gelukt! :)))
VerwijderenHet leven van een praatpaal is keihard !!! xxx
BeantwoordenVerwijderenVertel mij wat Ron :-\
Verwijderen