Voor...
Lente
De buurvrouw scheert haar benen
op een bankje op ’t balkon,
ze scheert zich met een knipmes,
hard staal glinstert in de zon.
het is een erfstuk van haar oom
daar had ze niet veel mee,
maar ‘t mes is uiterst scherp
dus het leek haar een goed idee.
’t is wel antiek, maar authentiek
dus wegdoen vond ze zonde…
het lag al jaren in de kast
‘t krijgt nu zijn tweede ronde.
langs haar strakke, gladde huid
totdat het plotseling weg ketst
als het op een puistje stuit.
de buurvrouw schoor haar benen
een bloedbad niet te overzien…
ik trek snel de gordijnen dicht
en houd het voor gezien.
© Ingrid Punt April 2013
Na...
Hartstikke leuk ! Nooit iets doen als het niet kan.
BeantwoordenVerwijderenZelfs niet als het lente is Mieke ;-)
VerwijderenHeel mooi gedicht.
BeantwoordenVerwijderenZe gebruikt dat mesje vast niet meer.
Ze heeft nog een been Anneke :D
Verwijderen