Frank
Zo’n tweeëntwintig jaar geleden
dat ik jou in m’n armen kreeg.
Daarvoor was ik echt dik tevreden
mijn leven was totaal niet leeg.
Een leuke baan, fijne vriendinnen
lol en gezelligheid genoeg
een lieve man om te beminnen
soms met wat vrienden naar de kroeg.
Ik dacht niet aan de dag van morgen
en kinderen… echt niets voor mij
had veel plezier, totaal geen zorgen
was met mijn leventje best blij.
Maar toch begon er iets te knagen
een vreemd besef van ongemak
een vaag gevoel van onbehagen
alsof iets crucciaals ontbrak.
En daar was jij, mijn mooie zoon
ik had echt nooit kunnen bedenken
dat jouw geboorte zo’n geluk en
zoveel blijdschap zou gaan schenken.
© Ingrid Punt 6 april 2013
Mooi Inkie....wat gaat het hart he ? xxx
BeantwoordenVerwijderenTé hard Ron, maar elke leeftijd heeft zo zijn mooie kanten...
Verwijderen'Meen ik natuurlijk niets van -was hij nog maar zo'n een klein opdondertje,die alles wat pa en ma zeiden voor zoete koek slikte- ;-)
Wat een mooi gedicht.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Anneke :-)
Verwijderen