Debuutroman

Debuutroman

Hij schreef al zeker honderd jaar

-een oude man met grijzend haar-

al zat het schrijven in zijn bloed

zijn passie deed hem nauwelijks goed.

Schrappen van woorden en van zinnen,

veelal te drastisch... té intens,

dan telkens weer opnieuw beginnen,

zijn woordenspel kende geen grens.

Zo bleef hij keer op keer herhalen

maar nooit was hij ermee content...

hoe moest hij zijn gevoel vertalen.

aan zijn roman kwam nooit een end.

Nu … eindelijk na jaren zwoegen,

raakt ieder woord de juiste snaar.

tevreden leunt hij achterover,

is zijn debuutroman toch klaar.

Die borrel mag -om het te vieren-

een tweede, derde, "waarom niet?"

slaat nog een vierde achterover,

drukt dan per ongeluk op delete.

© Ingrid Punt februari 2013